Praag, medio december 2009

Met mijn vader loop ik op het oude stadsplein in de binnenstad van Praag. De eettentjes op de kerstmarkt zorgen via hun grillplaten op houtvuur voor een geur die onze eetlust doet aanwakkeren. We kunnen kiezen uit shaslick, braadworst of varkenaan ‘t spit. Het worden twee broodjes braadworst. Een hele maaltijd is niet nodig, want vlak voor ons vertrek hebben we nog een Hollandse pot bij moeders thuis gegeten. De kerstmarkt op dit plein wordt het middelpunt van onze stadsreis. Een baken voor elke stadswandeling die we vervolgens maken. Vooral 's avonds heeft het plein een magische sfeer. Door de kerstverlichtingop de marktendoordelichten op de torens van het Golz-Kinskypaleis, het Oude Stadhuis met zijn astronomische klok, de barokke Sint-Nicolaaskerk en de vele herenhuizenrondom het plein. En dat is nog maar een kleine selectie van wat Praag te bieden heeft als openluchtmuseum van authentieke gebouwen.

Het vriest buiten en af en toe sneeuwt het een beetje. Daarom komt het goed van pas dat ons hotel in de oude binnenstad van Praag is gelegen. Na elke stadswandeling kunnen we weer even opwarmen in de hotelkamer. Beentjes strekken, lezen, puzzelen, voetbal kijken, muziek luisterenen een nieuwe route uitstippelen. Met een flesje bier voor mijn vader en een glas whisky voor mezelf. Op onze hotelkamer herinneren we ons een tip van mijn zwager. Hij is restauratieschilder en heeft eens een schilderij van Alphonse Mucha nageschilderd. Een Tsjechische kunstenaar wiens werken onlosmakelijk verbonden zijn met de Jugendstil kunststroming, populair aan het begin van de twintigste eeuw. We besluiten een expositie van zijn werk te bezoeken. En dat is niet het enige culturele uitstapje dat we hebben gemaakt, ook het museum van de stad Praag hebben we met een bezoek vereerd. In dit museum staat een grote maquette van de stad Praag opgesteld, waar een lithograaf elf jaar aan heeft gewerkt.

Terwijl we de Karelsbrug over de Moldau betreden, kijken we uit op deop eenheuvel gelegengroteburcht. Nadat de wisseling van de wacht voor de hoofdingang heeft plaatsgevonden, wandelen we dezeburcht binnen. We lopen rondom en door de Sint-Vituskathedraal, die hoog boven het monumentale complex uittorent. Nooit eerder heb ik zulke hoge glas-in-loodramen gezien als in dezekathedraal. Bij het verlaten van de burcht kijken we vanaf de heuvel uit over de daken, torens en bruggen van Praag. De ‘Gouden Stad', ‘Stad van Honderd Torens', de ‘Parel van de Moldau' of ‘Moeder', ja zelfs ‘Koningin' der steden. Er is geen tweede Europese stad, die over zo'n van bombardementenofnatuurgeweld verschoond gebleven architectonische schat beschikt. Ineen van de gebouwen herbergt zich een ouderwets bierlokaal genaamd U Fleku. Bestellen is eenvoudig.Twee vingers in de lucht en je krijgt twee pullen zwartgekleurd bier uit eigen brouwerij. Terwijl het lokaal zich vult met Deense supporters en een oude man volksliederen uit zijn accordeon tot ons brengt,begint de sfeer toe te nemen.Ober, doet u nog maar een pulletje van dat raar gekleurde bier. Mijn vader en ik proosten op een geslaagde stadsreis naar Praag.